| Notities persoon: | Kolonel Wils,een bijzondere Ravensteiner
Op 11 januari 1849 wordt in de Maasstraat, nu Kolonel Wilsstraat, in Ravenstein een jongetje geboren. Zijn naam is lgnace Wils, onverschrokken, dapper en groot leider. Als de Paus in 1864 soldaten nodig heeft om zijn Pauselijke grondgebied te beschermen is Ignace van de partij.
Hoewel hij te jong is, nog net geen 16 jaar, weet hij toch toe te treden tot het leger en wordt Zouaaf. Al snel klimt hij op in rang en uiteindelijk wordt hij kolonel. Heel bijzonder voor een burgerjongen, want de hoge rangen zijn veelal voorbestemd voor de Franse adel. Waarschijnlijk heeft hij zijn loopbaan te danken aan zijn onverschrokkenheid en leiderschap én omdat hij Frans spreekt. Zijn moeder is immers een gevluchte Française van lage adel. Als in 1870 de oorlog is afgelopen en er een koning is voor heel Italië, wordt het Zouavenleger ontbonden. Ignace vecht dan mee met de Fransen in de Frans-Duitse oorlog; daarna als Zouaaf samen met de Carlisten in Spanje. Hij is op 25-jarige leeftijd bij de slag van Igualada gesneuveld. Zijn baret en sabel worden sindsdien in Ravenstein bewaard.
Bron: Heemkundekring Land van Ravenstein.
Ignace Wils (1849-1874) geboren te Ravestein (volgde klein-seminarie en vanaf 1862 handelscollege); vertrok in 1864 met broer August Wils (1847-) naar Rome om als zouaaf te strijden in het leger van paus Pius IX (1792-1878) ter behoud van de pauselijke staat in de Risorgimento (Italiaanse eenwording, t.t.v. de door de pauselijke troepen gewonnen veldslag bij Mentana in 1867, lag Ignace Wils echter ziek in Rome); raakte in 1869 bevriend met Don Alfonso de Bourbon d’Este, broer van de Spaanse troonpretendent Don Carlos (beide broers van koning Ferdinand VII van Spanje); Wils kreeg na de val van Rome in 1869 pauselijke toestemming om in Spanje aan de successieoorlog deel te nemen als Zouaaf (carlisten werden echter door de Fransen verslagen in de Pyreneeën en vervolgens geïnterneerd in Metz); vocht vervolgens als vrijwilliger-officier mee aan Franse kant in de Frans-Duitse Oorlog van 1870 (en kwam in 1871 terug in Nederland); vertrok in 1872 opnieuw naar Spanje en werd benoemd tot kolonel-commandant van een bataljon Carlistische Zouaven (sneuvelde echter in 1874 bij de bestorming van Igualada)
Bron: De Digitale Bibliografie Nederlandse Geschiedenis |